با توجه به نام آن ، ساپرو به معنی پوسیدگی / پوسیده و فیت به معنی گیاهان است. در گذشته اعتقاد بر این بود كه گیاهان تغذیه خود را از طریق عمل روی مواد مرده و پوسیده ی ارگانیك به دست می آورند. بنابراین به این گیاهان ساپروفیت گفته میشود. با پیشرفت در زمینه گیاه شناسی ، مشخص شد که فیزیولوژی گیاه نمی تواند در چنین حالت تغذیه ای قرار داشته باشد که شامل تجزیه مستقیم مواد آلی به اشکال ساده تر است که به راحتی در سیستم جذب شوند.
در زمینه تغذیه ساپروتروفیک ، آنها نوع خاصی از مکانیسم هضم را دارند که مبتنی بر هضم خارج سلولی است. این فرایند هضم شامل رها شدن آنزیم های گوارشی به محیط اطراف است که میتوانند بر روی مواد مرده و پوسیده ی آلی عمل کرده و آنها را به قالبهای ساده تری تبدیل میکنند. در نتیجه این اجزا میتوانند مستقیماً از طریق غشاهای ارگانیسم جذب شده و متابولیزه شوند. پروتئین ها ، چربی ها و ترکیبات نشاسته موجود در مواد آلی در حال پوسیده شدن به ترتیب به اسیدهای آمینه ، گلیسرول و اسیدهای چرب و به قندهای ساده تبدیل می شوند. غشاهای ارگانیسم به گونه ای توسعه یافته اند که می توانند این مواد را مستقیماً جذب کرده و برای سوخت و ساز بدن به ارگانیسم منتقل کنند.
بنابراین ساپروتروف ها به عنوان ارگانیسم های زنده در نظر گرفته می شوند که اساساً از مواد آلی مرده و پوسیده شده تغذیه می کنند و یک جنبه مهم در زمینه زیست شناسی خاک در نظر گرفته میشوند. ساپروتروفها روی مواد آلی عمل میکنند و با تجزیه آنها به مواد ساده در فرآیند پوسیدگی کمک میکنند. بنابراین ، ساپروتروف ها ارگانیسم های بسیار مهمی در حفظ تعادل محیطی هستند.
در ویدیو زیر شما می توانید فعالیت آنها را مشاهده کنید.
کاوان ، کرمان ، کود ، ساپروتروف ها ، ماده آلی ، خاک ، تغذیه گیاه ، رشد ، عملکرد ، پوسیده شدن مواد آلی